Druga komisja w ZUS

Minął tydzień jak byłem na pierwszej komisji, a listonosz znów przyniósł mi pismo z ZUS.
Myślałem, że to podziękowania, że wtedy przyjechałem i przeprosiny, że mnie wzywali niepotrzebnie, ewentualnie jakaś oficjalna decyzja, a tu dupa.
Kolejne wezwanie na komisję.
Jeszcze mi ZUS nie wypłacił żadnych pieniędzy, a już muszę na drugą komisję jechać, nie wiem już kto jest bardziej chory Ja czy nasz system opieki zdrowotnej.

Nie wytrzymałem i zadzwoniłem pod nr.  z wezwania. Zacząłem tłumaczyć, że byłem w zeszłym tygodniu i zapytałem po co mam znowu być?
Pani mi odpowiedziała, że zgodnie z ustawą mają prawo skontrolować każde zwolnienie, nawet pięć z rzędu, przerwałem jej  i mówię, przecież ja leczę się u psychiatry a nie u ortopedy i nie jest to fajne tak każdemu opowiadać o swoich problemach,  "zawsze może pan napisać pismo do dyrektora naszego oddziału, jak  się panu nie podoba" - odpowiedziała.

Po co mi te nerwy, zresztą on tu rządzi.

Byłem przed czasem i od razu wyszedł lekarz z uśmiechem i mnie zaprosił do gabinetu.

Sympatyczny, starszy i kulturalny pan,  wyglądał jak profesor z wyższej uczelni na zastępstwie w podstawówce, w ogóle tam nie pasował.

Wizyta trwała z 5 minut, lekarz na wstępie przyznał mi się, że w ogóle się na tym nie zna, bo jest innej specjalizacji, spisał lek który doszedł od poprzedniej komisji i na koniec prosił abym brał leki i słuchał się swojego psychiatry.

Z gabinetu wyszedłem przed godziną na którą byłem wezwany.